poniedziałek, 2 lipca 2012

Bambusowe nic

Nic, bo aby przygotować tę zupę potrzebne są tylko pędy bambusa, łyżka oliwy (extra virgin) i szczypta soli; zero mięsa , żadnych wywarów na kościach!
A tak wyglądają pędy, które dostałam od tajwańskich rolników uprawiających bambusa w górach na wyskości ok 500 m n.p.m. w okolicach Yilan.

A teraz do roboty.
Pędy bambusa po obraniu ze skóry należy pokroić w plastry. Po zagotowaniu wody, i wlaniu do niej łyżki oliwy, należy wrzucić pokrojony bambus. Zupa gotuje się długo – ok. godziny. Pod koniec gotowania należy dodać sól (do smaku). Zupę bambusową można podawać na gorąco lub na zimno. Jest świetna na upały i jaka prosta!

poniedziałek, 25 czerwca 2012

Ale jaja!

Jaja i to w dodatku stuletnie jaja – po chińsku to „pi dan” (皮蛋). Na szczęście nie są one tak stare jak wskazuje nazwa. Ich przygotowanie nie jest jednak wcale łatwe. Jajka wkłada się do blaszanego naczynia wypełnionego roztworem przygotowanym z gliny, niegaszonego wapna, soli, herbaty, łusek ryżowych i wody, i zamyka na okres około stu dni. W tym czasie dochodzi do procesu gaszenia wapna; jajka nagrzewają się, a następnie stygną.W międzyczasie białko robi się brązowe lub czarne i nabiera galaretowatej konsystencji; żółtko natomiast staje się brązowozielone. Wyglada to tak:

Najczęściej stuletnie jaja podawane są z tofu a całość polana jest sosem sojowym.Ja jednak zachęcam do przygotowania sałatki ze stuletnich jaj i pomidorów. Potrzebujemy 3 pomidory, 3 stuletnie jaja, czerwoną cebulkę i bazylię (może być mięta lub pietruszka); kroimy pomidory i jaja; mieszamy razem; dodajemy pokrojoną w drobne plasterki cebulkę; całość zraszamy sokiem wyciśniętym z cytryny i polewamy olejem z oliwek (extra virgin); przyprawiamy do smaku (ja z reguły poza solą dodaje oregano). I na końcu dodajemy listki bazylii.
Ważne: po zdjęciu skorupki ze stuletnich jaj najlepiej wsadzić jajka na kilka sekund do wrzącej wody; pozbędziemy się w ten sposób amoniakowego zapachu jaki mają jaja.

środa, 30 maja 2012

A jednak feta

No i zaczynam jednak od fety..sera feta; nazwa sera pochodzi nie z greckiego, ale z włoskiego; włoskie słowo fetta oznacza plasterek, kawałek. W języku greckim przyjęto nazwę feta dopiero w XVII wieku, ale pierwsze wzmianki o serze pochodzą już z okres Cesarstwa Bizantyńskiego (wtedy ser nazywał się prósphatos - świeży).
Feta z pewnością przysporzy nam kalorii, ale także wapno  i witaminy B12 (a ta jest dobra dla naszego serca).

Dziś sałatka z arbuzem (żołtym czyli odmianą zwaną Janosikiem!) i fetą; oba składniki kroję w kostki, dodaję oliwy (tylko extra virgin a więc z pierwszego tłoczenia na zimno) i kilka suszonych żurawin; można też sałatkę posypać szczyptą ziół (np. suszoną bazylią albo oregano); świetne na upały!